Daily Archives: 10 Φεβρουαρίου, 2015

Η ελληνογερμανική σύγκρουση βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη και ακόμη δεν έχουμε δει τίποτα. Όσοι θεωρούν ότι η Ελλάδα δεν έχει πολλά «όπλα» για να αντιπαρατεθεί στην «οικονομικά ισχυρή» Γερμανία κι έχουν σπεύσει να προδικάσουν το αποτέλεσμα της «αναμέτρησης», ίσως να πρέπει να κρατήσουν ακόμη για τους εαυτούς τους τις προβλέψεις τους. Συνέχεια →

Τρεις μήνες κατά μέσο όρο περιμένουν για μία ακτινοθεραπεία οι ασθενείς με καρκίνο στο «Αττικό», στον «Άγιο Σάββα» και το «Μεταξά» στον Πειραιά, ανάλογα με το επείγον της περίπτωσής τους, ενώ σε άλλα νοσοκομεία του ΕΣΥ με ακτινοθεραπευτικές μονάδες η αναμονή φτάνει μέχρι και τους πέντε μήνες. Συνέχεια →

Αρχιτεκτονικά αριστουργήματα που συμβολίζουν τον αγώνα του ανθρώπου ενάντια στην απομόνωση, τα πέτρινα γεφύρια έχουν σχεδόν ενσωματωθεί στο φυσικό τοπίο της ελληνικής επαρχίας. Συνέχεια →

Μικροί κίονες, μια επιτύμβια τράπεζα, αρχαίες στήλες, μαρμάρινες λήκυθοι… Προσπαθώ να ξεχωρίσω τα γράμματα σε μια επιγραφή ενώ συγχρόνως απολαμβάνω την ησυχία του χώρου. Ενα συναίσθημα γαλήνης αρχίζει και με γεμίζει κι όμως βρίσκομαι δύο βήματα από ένα από τα πιο υποβαθμισμένα και θορυβώδη σημεία της Πατησίων, στον πεζόδρομο της Τοσίτσα δίπλα στο Πολυτεχνείο. Νιώθω σαν να έχω βρεθεί αιφνίδια πολύ μακριά απ’ τη βουή του κεντρικού δρόμου και περπατώ στους διαδρόμους ενός όμορφου, αρχαίου μοναστηριού. Συνέχεια →

Ήταν τότε που η ατμόσφαιρα ήταν θολή, όχι από την αιθαλομίχλη ή το νέφος, αλλά από την σκόνη του χωματόδρομου, αφού η άσφαλτος δεν είχε περάσει από κάθε γειτονιά. Τότε που διάβαινες τα σοκάκια κι απ΄ τα ανοιχτά παράθυρα σ’ έπαιρναν στο κατόπι όμορφες μυρωδιές. Τότε που σε κάθε γωνιά, έλεγες κι από μια καλημέρα, χωρίς απαραίτητα να γνώριζεις τον συνομιλητή σου. Συνέχεια →