Daily Archives: 14 Αυγούστου, 2020

Βασισμένος στο Διεθνές Δίκαιο και στον αμοιβαίο σεβασμό για τη μία διαφορά που αποτελεί το αντικείμενο συζήτησης και ενδεχόμενης προσφυγής σε διεθνές δικαιοδοτικό όργανο: Την οριοθέτηση Θαλασσίων Ζωνών στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο.
Δεν γίνεται σοβαρή εξωτερική πολιτική με προπαγανδιστικές φωτογραφίες από ανύπαρκτες σεισμικές έρευνες. Ούτε και με εθνικιστικούς παροξυσμούς προς ελεγχόμενα μέσα ενημέρωσης.
Συνέχεια →

Ήδη κάποια παπαγαλάκια κάνουν χρήση της γνωστής μεθόδου απολογίας «μα, τι θέλετε; Πόλεμο;», «δηλαδή να σκοτωθούν παιδιά μας για πετρέλαια;». Εάν κανείς σκοτωθεί, δεν θα είναι απλά για «πετρέλαια» αλλά συνολικά για την ελευθερία μας, για την εθνική μας κυριαρχία, για τη ζωή και την ασφάλεια των αδελφών μας στον Έβρο, στα νησιά και στην ημικατεχόμενη Κύπρο. Τυχόν υποχώρησή μας και δη δειλώς και ατάκτως με διαμεσολάβηση «φίλων» θα αποθρασύνει ακόμη περισσότερο τον Αδόλφο της Αγκυρας, ο οποίος μας βλέπει ενιαία και έχει εκπεφρασμένους στόχους-απειλές για τη Θράκη, τα νησιά του Αιγαίου και την υπόλοιπη Κύπρο. Συνέχεια →

Άλλοι τον χλεύασαν. Άλλοι τον κατηγόρησαν για ψευτοπαλληκαρισμό. Άλλοι τον θεώρησαν ως κίνδυνο για τις διπλωματικές σχέσεις Ελλάδας – Τουρκίας. Συνέχεια →

Είναι μια πόλη όχι μόνο ανθεκτική, αλλά μια πόλη που ξέρει μέσα από τη δυσκολία, την καταστροφή, να φέρνει ξανά σπινθήρες δημιουργίας. Να γίνεται όλο και καλύτερη. Η Καλαμάτα, η πόλη που παρά το τρομακτικό χτύπημα του σεισμού πριν από δεκαετίες έγινε πόλη-πρότυπο, έγινε φάρος πολιτισμού και μια από τις πλέον γνωστές διεθνείς μήτρες του σύγχρονου χορού, δεν πτοείται ούτε από την πανδημία. Το αγαπημένο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας επιστρέφει λοιπόν για την 26η διοργάνωσή του και απλώνεται σε ανοιχτούς χώρους της πόλης, με το πείσμα και την αποφασιστικότητα των κατοίκων και βέβαια της καλλιτεχνικής διευθύντριας Λίντας Καπετανέα και της ομάδας της. Συνέχεια →

Το φωτογραφικό οδοιπορικό του αναζητά την ουσία της χιώτικης γης, τον καθημερινό βίο και την εργασία των ανθρώπων της, τις ομορφιές, τις ιδιαιτερότητες αλλά και τις αντιθέσεις του τόπου: παλιό και νέο, λιτό και επιτηδευμένο, ορεινοί όγκοι και ανοιχτή θάλασσα, μεσαιωνικές κατοικίες και αρχοντικά, όλα στοιχεία ενός αέναου και διαχρονικού διαλόγου. Συνέχεια →

Στους κατοπινούς αιώνες, τα τείχη της κλασικής αρχαιότητας καταστράφηκαν από τον Λεύκιο Μόμμιο (146 π.Χ.), ανοικοδομήθηκαν από τον Ιούλιο Καίσαρα (1ος αιώνας π.Χ.), επισκευάστηκαν από τον Ιουστινιανό (6ος αιώνας) και δέχτηκαν προσθήκες κατά την Πρωτοβυζαντινή και Μεσοβυζαντινή Περίοδο (7ος-12ος αιώνας). Συνέχεια →