ΔΕΝ ΕΚΠΡΟΣΩΠΩ ΚΑΝΕΝΑΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΕ ΕΚΠΡΟΣΩΠΕΙ ΚΑΝΕΙΣ
-
- «Ἐδῶ ζῆ, ἀναπνέει, πάλλεται, ἰδέα ΕΛΕΥΘΕΡΑ, γενναὶα, αποφασιστική». Περικλῆς Γιαννόπουλος
-
Προστεθείτε στους 363 εγγεγραμμένους.
Αρχείο
Εγγραφη σε RSS
-
Πρόσφατα άρθρα
Δημοφιλή άρθρα
- Πῶς ἀφελληνίζονται οἱ συνοικίες τῶν Ἀθηνῶν
- Αρχαίες ελληνικές πόλεις του Εύξεινου Πόντου
- Δείτε τι πραγματικά θα ψηφίσετε την 9η Ιουνίου
- Η αρχαία ελληνική μουσική ως η ρίζα της ευρωπαϊκής μουσικής παράδοσης
- Πινακίδα 3.200 ετών αποκαλύπτει τις… δικαιολογίες που έλεγαν στην αρχαία Αίγυπτο για να μην πάνε στη δουλειά
Kατηγορίες
ΕΤΙΚΕΤΕΣ
- Έλληνες
- Ήπειρος
- ΑΟΖ
- Αθήνα
- Αιγαίο
- Αλέξης Τσίπρας
- Αλβανία
- Γερμανία
- ΔΝΤ
- ΕΟΚΑ
- Ελλάδα
- Ελληνική γλώσσα
- Ελληνική κοινωνία
- Επανάσταση του 1821
- Ευρωπαϊκή Ένωση
- Ευρώπη
- ΗΠΑ
- Θεσσαλονίκη
- Θράκη
- Ισραήλ
- Ιστορία
- Ιταλία
- ΚΚΕ
- Κρήτη
- Κυπριακό
- Κυριάκος Μητσοτάκης
- Κύπρος
- ΜΜΕ
- Μακεδονία
- Μνημόνιο
- ΝΑΤΟ
- ΠΑΣΟΚ
- Παναγιώτης Λιάκος
- Πειραιάς
- Ρωσία
- ΣΥΡΙΖΑ
- Σκόπια
- Τουρκία
- Τούρκοι
- Χρυσή Αυγή
- έκθεση
- έρευνα
- ανασκαφές
- ανεργία
- αρχαία Ελλάδα
- βίντεο
- βιβλίο
- εκλογές
- ελληνική οικονομία
- ελληνισμός
- θεραπεία
- καρκίνος
- κατεχόμενα
- κοινωνία
- κορονοϊός
- κυβέρνηση
- λαθρομετανάστες
- λαθρομετανάστευση
- μετανάστες
- οικονομία
- οικονομική κρίση
- παιδιά
- πολιτική
- πολιτικοί
- πολιτικό σύστημα
- πολιτισμός
- προπαγάνδα
- πρόσφυγες
- συμπτώματα
- τεχνολογία
- τράπεζες
- τρόικα
- υγεία
- φάρμακα
- φωτογραφίες
-
ΕΛΛΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ
Tag Archives: Βάβω
Οι Παιδονόμοι της Παραμυθιάς
Παραμυθιά τέλη της δεκαετίας του 50. Η πόλη μας σφύζει από ζωή, όλα είχαν μπει σε τάξη και οι ρυθμοί αποκατάστασης της τραυματισμένης μας πόλης είχε ολοκληρωθεί. Συνέχεια
Posted in ΕΛΛΑΔΑ, ΕΛΛΑΣ, Θεσπρωτίας, ΛΑΟΓΡΑΦΙΑ
Tagged παραπτώματα, Βάβω, Παραμυθιά, Παιδονόμοι, αποβολές, διαγωγή, μαθήτριες, μαθητές
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Οι Παιδονόμοι της Παραμυθιάς
Οι ιστορίες της Βάβως: Ο αργαλειός
Έβαζαν τα κουβάρια σε κατσαρόλες και πήγαιναν και τοποθετούσαν τις κλωστές γύρω από τις πρόκες, ποτέ δεν κατάλαβα τι ακριβώς έκαναν. Μετά το πέρναγαν σε ένα αντί, αντί ήταν τρία ξύλα στον αργαλειό. Ένα μου μάζευαν το βιλάρι, ένα που κράταγε τις κλωστές να μην μπερδεύονται, ένα που μάζευε το υφαντό. Συνέχεια