Tag Archives: εκθέματα

Μορφές όπως ο Παύλος Μελάς, ο Τέλος Άγρας, ο Γεώργιος Μόδης μάχονται για μια ελληνική Μακεδονία. Αλλά και οι γυναίκες επιδεικνύουν ηρωισμό: δασκάλες στα ελληνικά σχολεία του μακεδονικού χώρου και συγγένισσες μακεδονομάχων μαρτυρούν για να μην προδώσουν μυστικά του αγώνα, ενώ άλλες, στα όρια του θρύλου, παίρνουν τα όπλα ήδη από τις εθνικοαπελευθερωτικές εξεγέρσεις στα τέλη του 19ου αι. Τέτοια και η «Οπλαρχηγός Ελένη» του ΜΝΕΠ, στο κέντημα τοίχου που φτιάχτηκε στην Κωνσταντινούπολη στο πρώτο μισό του 20ού αι. με την τεχνική κασινάκι, μεταξοκλωστές και απλικέ λεπτομέρειες από ατλάζι. Έμπνευση για το κέντημα, καθώς και για λαϊκές λιθογραφίες και φωτογραφικές πόζες της εποχής του Μακεδονικού Αγώνα, αποτελεί η μορφή της Περιστέρας Κράκα, οπλαρχηγού της επανάστασης του 1878 στην εξέγερση του Ολύμπου. 
Συνέχεια →

Μαζί με τους επισκέπτες όμως ήρθαν και τα προβλήματα για το πρώτο μουσείο της χώρας που είναι αφιερωμένο στην divina. Η αφορμή δόθηκε από αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για ελλείψεις και λάθη τεκμηρίωσης που εμφανίζονται στο τυπωμένο κείμενο το οποίο συνοδεύει εκθέματα. Το πρόβλημα εντοπίζεται κυρίως στον πρώτο όροφο, η αφήγηση του οποίου αναπτύσσεται μέσα από ενότητες που ξετυλίγουν τη ζωή και την καριέρα της Κάλλας χρονολογικά. Επίσης εδώ υπάρχουν θεματικές νησίδες που πραγματεύονται πτυχές της ζωής της σε μη χρονολογική σειρά και μπορούν να ιδωθούν αυτόνομα από τον επισκέπτη και με τη βοήθεια πολυμεσικών εφαρμογών.
Συνέχεια →

Τα αντικείμενα που φιλοξενούνται στην αίθουσα του λαογραφικού μουσείου προέρχονται από τους κατοίκους του χωριού, ενώ προσπάθειες για τη δημιουργία ενός μουσείου έγιναν και παλαιότερα από άλλους συγχωριανούς, όπου συγκεντρώθηκαν πολλά αντικείμενα τα οποία τώρα βρίσκονται στο μουσείο. Επίσης, αρκετά από τα εκθέματα είχαν συγκεντρωθεί από τον τότε λαογραφικό χορευτικό όμιλο Κέδρου με πρόεδρο τον αείμνηστο Γιάννη Γιαννόπουλο, ο οποίος ήταν μελετητής της λαϊκής μας παράδοσης. Συνέχεια →

Όπως υπογραμμίζει η προϊσταμένη της Εφορείας Αρχαιοτήτων «το έργο περιλαμβάνει τον ριζικό εκσυγχρονισμό του εκθεσιακού φωτισμού ανάδειξης, τόσο του γενικού σκηνογραφικού, όσο και αυτού εντός των προθηκών καθώς και τη λειτουργική και αισθητική αναβάθμιση των υφιστάμενων προθηκών» και συνεχίζει λέγοντας «ο εκσυγχρονισμός της εγκατάστασης κλιματισμού (Θέρμανση-Ψύξη) στον εκθεσιακό χώρο, καθώς και οι τεχνικές βελτιώσεις για την αναβάθμιση της υφιστάμενης μηχανολογικής εγκατάστασης και της ηλεκτρικής υποστήριξής της θα εκτελεστεί από τη Διεύθυνση Μελετών και Εκτέλεσης Έργων Μουσείων και Πολιτιστικών Κτηρίων».
Συνέχεια →

Ο επισκέπτης ξεκινά το ταξίδι στους αιώνες, ακολουθώντας τον εσωτερικό …δρόμο, με την ελικοειδή ανοδική πορεία για να καταλήξει με την ολοκλήρωσή του στο επίπεδο από το οποίο ξεκίνησε. Στα σχεδόν τρεισήμισι χιλιάδες τ.μ. παρουσιάζονται μέσω αυθεντικών εκθεμάτων -που προέρχονται κυρίως από τη Θεσσαλονίκη και τη Μακεδονία, πτυχές του βυζαντινού και μεταβυζαντινού πολιτισμού, μέσα από επιμέρους θεματικές. Εκτίθενται χιλιάδες αρχαιολογικά αντικείμενα, κειμήλια και έργα τέχνης από τα δεκάδες χιλιάδες που περιλαμβάνονται στις συλλογές του, τα οποία χρονολογούνται από τον 2ο έως και τον 20ο αι. μ.Χ. Συνέχεια →

Στο «λεξικό», στα «σημαντικότερα στοιχεία του τεχνικού πολιτισμού και της καθημερινότητας των αρχαίων Ελλήνων» και στα «διάφορα ενδιαφέροντα», όπως ονόματα μηνών, ονόματα μυθολογίας, γιορτές, μειξογενή όντα, ολυμπιακούς αγώνες και αθλήματα μέχρι και εκφράσεις που έφτασαν έως τις μέρες μας. «Όταν ετοίμαζα το λεξικό, διαπίστωσα ότι οι λέξεις ήταν ξεκομμένες από το φυσικό περιβάλλον στο οποίο ανήκαν. Για παράδειγμα, ερμηνεύοντας τη λέξη «άγνυθες», που σημαίνει υφαντικά βάρη, προσπάθησα να την εντάξω στην οργανική της ενότητα και έτσι δημιουργήθηκε ένα ολόκληρο κεφάλαιο που αφορά στο ρουχισμό. Συνέχεια →

Τα δακρυσμένα μάτια της Αφροδίτης λοιπόν, αλλά και αυτά της κόρης στη βάση διπλού αφιερώματος. Στέκει με το δεξί πόδι μπροστά, φρύδια σαν τόξα και μάτια άριστα κυκλωμένα με έντονο, βαθύ, καφέ χρώμα. Κοιτάζει χαμηλά, μια στάση σεμνότητας, σαστίσματος, ντροπής. Συνέχεια στις αφηγήσεις των ματιών με αυτά τα σχεδόν αινιγματικά πλακίδια με μάτι που βρέθηκαν στον ιερό της νύμφης. Τα βλέφαρα, η ίριδα του ματιού και το φρύδι έχουν πλαστεί χωριστά και επικολληθεί σε επίπεδο πλακίδιο. Η επιφάνειά του ήταν καλυμμένη με παχύ λευκό επίχρισμα πάνω στο οποίο λεπτομέρειες αποδίδονταν με κόκκινο χρώμα. Συνέχεια →

Οι πήλινες πλαγγόνες της Αμβρακίας συμπληρώνουν τη θεματική ενότητα με τα παιχνίδια για μικρούς και μεγάλους που παρουσιάζεται στο μουσείο, αναδεικνύοντας πτυχές της καθημερινής ζωής της αρχαίας Θεσπρωτίας, καθώς ο συγκεκριμένος τύπος παιχνιδιού απουσιάζει από τα εκθέματα της μόνιμης έκθεσης. Η επιτύμβια στήλη του νεαρού Ευάρεστου από τη Νικόπολη, δίπλα σε αυτήν του σχεδόν συνομήλικου Πολύνικου, γιου του Ηρακλέωνος, από το ρωμαϊκό νεκροταφείο της Μαζαρακιάς, συμπληρώνει τις γνώσεις μας για τις ταφικές πρακτικές των ρωμαϊκών χρόνων. Τέλος, τα δύο χρηστήρια ελάσματα από το ιερό της Δωδώνης όπου αναγράφεται το τοπωνύμιο ΕΛΕΑ, θέτουν ερωτήματα για τις σχέσεις του κέντρου του θεσπρωτικού έθνους των Ελεατών με το μαντείο του Διός.
Συνέχεια →

Η συλλογή του Μουσείου Κινηματογράφου της Ταινιοθήκης της Ελλάδος, έργο ζωής της Αγλαΐας Μητροπούλου, περιλαμβάνει προ-κινηματογραφικές συσκευές (καρουζέλ, στερεοσκόπιο, μαγικούς φανούς) καθώς και εξοπλισμό πρώιμου και σύγχρονου κινηματογράφου (κάμερες, συσκευές καταγραφής ήχου, συσκευές προβολής) και βοηθητικό υλικό που σχετίζεται με την παραγωγή και προβολή ταινιών στην Ελλάδα και το εξωτερικό (κολλέζες βερνικιού και ταινίας, μετρητές μήκους φιλμ, αρουλέζες, μουβιόλες, τραπέζια μοντάζ). Τα εκθέματα έχουν συντηρηθεί με τη μεγαλύτερη προσοχή. Το παλαιότερο έκθεμα χρονολογείται γύρω στα 1860 και είναι ένα στερεοσκόπιο βάσης από τη Μεγάλη Βρετανία. Συνέχεια →