Tag Archives: Παντελής Σαββίδης

Ένας φασισμός και εξουσιαστικός (που είναι επικίνδυνος) και κοινωνικός που επίσης μας απειλεί είναι διάχυτος στην δημόσια σφαίρα όπου τα πάντα καταρρέουν με τον πρωθυπουργό να προκαλεί ωμά με τις δηλώσεις περί ¨τυραννίας της πλειοψηφίας”. Συνέχεια →

Μια κοινωνική μειοψηφία που καταφέρνει και γίνεται σχετική πολιτική πλειοψηφία, λυμαίνεται τις σάρκες ενός υδροκέφαλου κράτους. Μερικές πολιτικές οικογένειες και τέσσερα ή πέντε οικονομικά τζάκια με νοοτροπία κοτζαμπασισμού έχουν δημιουργήσει ένα ολιγαρχικό πολιτικό μόρφωμα του οποίου όλες οι εξουσίες εξαντλούνται στην περιφέρεια πρωτευούσης, χωρίς αντιπολίτευση και συχνά καταγγελλόμενο στους ευρωπαϊκούς θεσμούς ως προβληματικό κράτος δικαίου. Συνέχεια →

Μια αυτοβαυκαλιζόμενη αθηναϊκή νομενκλατούρα έχει την ψευδαίσθηση πολιτισμικής υπεροχής επειδή ζει στον τόπο που αναπτύχθηκε στην αρχαιότητα ένας πολιτισμός, με συμμετόχους πολίτες από όλες τις πόλεις κράτη από τις οποίες υφήρπασε τον πλούτο και τις κατέστησε υποτελείς. Ούτε αυτόν τον πολιτισμό είναι ικανή να αναπαράγει αν δει κανείς το υπόβαθρο κλασικής παιδείας των νέων αποφοίτων της μέσης εκπαίδευσης. Βρήκε, όμως, έναν εθνικό στόχο. Να επιστραφούν τα γλυπτά του Παρθενώνα. Είναι η νέα Μεγάλη Ιδέα του αθηναϊκού κράτους του οποίου η εμβέλεια φθάνει, μετά δυσκολίας, ως την Λάρισα. Από εκεί και πάνω στο μυαλό των κυβερνώντων υπάρχει κάτι συγκεχυμένο που ονομάζεται Μακεδόνες και Θράκες. Είναι οι Νέες Χώρες, όπως αποκλήθηκαν. Η παλιά χώρα, η Ελλάδα, δηλαδή, και οι Νέες Χώρες. Συνέχεια →

Η Τουρκία λίγο πολύ έφθασε στα όρια των δυνατοτήτων της ως κοινωνίας που συγκροτεί το συγκεκριμένο κράτος. (Δομές, ιδεολογία, πολιτική, οικονομία). Οποιοδήποτε βήμα προς τα πάνω απαιτεί άλλο ανθρώπινο δυναμικό. Έφθασε ως το σημείο αυτό διότι εδώ και πολλά χρόνια επένδυσε στην έρευνα στα πανεπιστήμια, διέγνωσε τις επερχόμενες εξελίξεις και βρήκε τον ηγέτη και το πολιτικό, οικονομικό και πνευματικό δυναμικό για να τα πετύχει. Οι δυνατότητες όλων αυτών των παραμέτρων έφθασαν στα όριά τους. Το κάτι άλλο που χρειάζεται δεν είναι σίγουρο πως με τις υπάρχουσες δομές και αντιλήψεις μπορεί να το πετύχει. Η Τουρκία είναι, πλέον, προβλέψιμη και αναλύσιμη. Η ανάλυσή της μπορεί να καταλήξει σε ασφαλή συμπεράσματα. Η αντιμετώπισή της χρειάζεται πολιτική από την Αθήνα. Υπάρχει τέτοια πολιτική; Μάλλον όχι. Το βασικό μότο της κυρίαρχης αθηναϊκής πολιτικής είναι «πάμε και όπου βγει». Στα Τέμπη οδήγησε στον θάνατο 57 ατόμων. Στα ελληνοτουρκικά μπορεί να οδηγήσει σε απώλεια κυριαρχίας που κατακτήθηκε με πολύ αίμα και θυσίες.
Συνέχεια →

Το Ισραήλ με την συμπεριφορά του φαίνεται να διακινδυνεύει τις συμφωνίες με τις αραβικές χώρες που επεδίωξε να συνάψει ενώ σταθεροί του σύμμαχοι αποδεικνύονται η Ελλάδα και η Κύπρος. Για την Ελλάδα αυτό περικλείει έναν κίνδυνο, αν δεν κρατηθούν οι δέουσες ισορροπίες. Θα υπονομευθεί μια σχέση του ελληνισμού με τους λαούς της περιοχής που χρονολογείται από την Μινωϊκή εποχή. Ήδη κάποια δείγματα τέτοιας αμφισβήτησης άρχισαν να εκδηλώνονται στις αραβικές χώρες, οι κοινωνίες των οποίων είναι περισσότερο ριζοσπαστικοποιημένες από τις κυβερνήσεις τους σε ό,τι αφορά το παλαιστινιακό.
Συνέχεια →

Κυρίες και κύριοι της Βορείου Ελλάδος κάποια στιγμή θα συνειδητοποιήσετε, όπως συνειδητοποίησα και εγώ, πως αυτό που λέμε αθηναϊκό κράτος είναι ένα μόρφωμα που δεν μας θέλει και δεν θα έχει πρόβλημα και αν μας χάσει. Σας φαίνεται παράξενο διότι φαίνεται ακραίο. Πολλά ακραία σας έχω πει ως τώρα και τα περισσότερα έχουν βγει. Θα το καταλάβετε σιγά σιγά. ‘Όταν είδα την αφίσα που παραθέτω παρακάτω, απλώς, μειδίασα. Με εκείνο το μελαγχολικό μειδίαμα. Φοβάμαι πως το παιχνίδι δεν παίζεται. Συνέχεια →

Η αθηναϊκή κοινωνία αρέσκεται να θεωρείται κράτος. Διαφορετικά δεν θα αντιδρούσε αντανακλαστικά σε κάθε κριτική με αναφορά στο αθηναϊκό κράτος! Είναι η αθηναϊκή κοινωνία αυτό που αποκαλούμε αθηναϊκό κράτος; Όχι, βέβαια. Υφίσταται τις συνέπειες της υπερδιόγκωσης του αθηναϊκού κράτους και της πολιτικής της αθηναϊκής ολιγαρχίας. Παρ’ όλα αυτά αντιδρά. Γιατί; Συνέχεια →

Η Ευρώπη είναι ανύπαρκτη ως γεωπολιτική υπόσταση, αλλά η Γερμανία, χωρίς να προβάλλει στρατιωτική παρουσία, αν και στο πλαίσιο του ΟΗΕ είναι παρούσα σε αρκετές περιοχές, αναζητά γεωπολιτικό ρόλο με τις οικονομικές παραδοσιακές σχέσεις της με άλλα κράτη. Η Τουρκία είναι μια δύναμη με την οποία «παίζει».
Συνέχεια →