Γράφει ο Κώστας Καραϊσκος
Δεν είναι εύκολο να ζεις στη χώρα αυτή όντας Έλληνας συνειδητός κι όσο περνάνε τα χρόνια γίνεται ολοένα και πιο δύσκολο. Ακόμα χειρότερα όμως είναι τα πράγματα αν ζεις στην εσχατιά της Θράκης. Εκεί όπου στα μύρια προβλήματα που σου δημιουργεί (δημιουργεί, όχι απλώς δεν λύνει!) το λεγόμενο και ελληνικό κράτος προστίθεται άλλο ένα, διόλου δευτερεύον: το ασίγαστο “ενδιαφέρον” της βαρβαρικής γείτονος.
Ζώντας σε μιαν άλλη ελληνική περιφέρεια μπορεί κανείς να υποφέρει από την μαφία του κομματισμού, από τον άνωθεν ορχηστρωμένο αφελληνισμό, από την ενδημική εξαχρείωση της κοινωνίας, από τον επιδοτούμενο λαθροεποικισμό, από την οικονομική υπανάπτυξη… Πολλά μπορεί κανείς δικαίως να αναφέρει. Όμως, τουλάχιστον δεν νιώθει να τον απειλεί και κάποια “κοσοβάρικη” προοπτική – αυτόν ή τα παιδιά του!
Τα πράγματα είναι τόσο σοβαρά; Είναι πολύ σοβαρότερα. Γιατί στο Κόσοβο υπήρχε ένας έξωθεν σχεδιασμός για την ήττα των Σέρβων, ένας αντίπαλος πολύ ισχυρός για να τον παλέψει οποιαδήποτε κυβέρνηση του Βελιγραδίου. Και βεβαίως η γεωπολιτική πραγματικότητα σε συνδυασμό με την δημογραφία δεν άφηναν πολλά περιθώρια αντίστασης. Εδώ όμως; Σήμερα σε ό,τι αφορά τη Θράκη το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι η εξουσία που κατοικοεδρεύει στην Αθήνα, τελεία.
ΥΠΕΞ και σύστημα εξουσίας
Δεν λέω “η Κυβέρνηση”, γιατί είναι ένα ολόκληρο σύστημα εξουσίας εντός κι εκτός αυτής που μας οδηγεί όλους, αργά αλλά σταθερά, προς ένα ντροπιαστικό τέλος. Αυτή η παρακμιακή κατρακύλα, μετά τα επαχθή Μνημόνια και τον διασυρμό των Πρεσπών, μας έφερε στο πλαίσιο των ελληνοτουρκικών σχέσεων κοντά σε μιαν ακόμη πιο ολέθρια εξέλιξη: την δικαίωση των τουρκώνυμων σωματείων της Θράκης στον Άρειο Πάγο. Μιλάμε για τη ντε φάκτο αποδοχή των ισχυρισμών της Άγκυρας περί “τουρκικής μειονότητας”, τίποτε λιγότερο. Διαβάστε την συνέχεια στην πηγή
ΕΛΛΑΣ 