Category Archives: Ν. Ημαθίας

Το ξεχωριστό αποκριάτικο δρώμενο θα αναβιώσει την Κυριακή 19 Φεβρουαρίου και περιλαμβάνει το ντύσιμο του Γενίτσαρου και το μάζεμα του μπουλουκιού. Θα ακολουθήσει το προσκύνημα στο δημαρχείο, όπου τα μπουλούκια θα πάρουν διαδοχικά την άδεια από τον δήμαρχο για να ξεχυθούν στην πόλη χορεύοντας με τους κατοίκους και τους επισκέπτες. Συνέχεια →

Προϋπόθεση, η αυστηρή περιφρούρηση για την αποφυγή συγχρωτισμού και τήρηση των υγειονομικών μέτρων. «Όλοι μαζί θα συνδράμουμε για την ασφαλή τέλεση του παραδοσιακού δρώμενου, το οποίο δεν είναι ψυχαγωγικό, είναι ιεροτελεστικό» δήλωσε στο GRTimes.gr αμέσως μετά τη λήξη του έκτακτου δημοτικού συμβουλίου για το ζήτημα, ο δήμαρχος Νάουσας Νικόλας Καρανικόλας. Συνέχεια →

Οι Ναουσαίοι, χρόνια τώρα, τηρούν ευλαβικά το αποκριάτικο έθιμο και κατάφεραν να δημιουργήσουν σημαντικό τουριστικό ρεύμα. Την Κυριακή της Αποκριάς, αλλά και την Καθαρά Δευτέρα, τα μπουλούκια με τους Γενίτσαρους και τις Μπούλες ξεχύνονται στους δρόμους της Νάουσας δημιουργώντας ένα μοναδικό καρναβαλικό σκηνικό. Συνέχεια →

Το δεύτερο αξιοσημείωτο στοιχείο είναι ότι ενώ οι Βλάχοι της Βέροιας αυτό το έθιμο το τηρούν την Πρωτοχρονιά, οι Βλάχοι της Πίνδου και της Θεσσαλίας το αναβιώνουν τον Μάρτη, στις Αποκριές. Το γεγονός αυτό αποδίδεται στο ότι το έθιμο είχε σχέση με την Πρωτοχρονιά που παλιότερα ήταν η πρώτη του Μάρτη. Όταν αργότερα η αρχή του χρόνου μετατοπίστηκε το Γενάρη, οι Βλάχοι της Μακεδονίας μετέφεραν και το έθιμο το Γενάρη, ενώ οι υπόλοιποι το διατήρησαν τον Μάρτη. Συνέχεια →

Όταν οι Οθωμανοί κατέκτησαν τον 15ο αιώνα την περιοχή της Ημαθίας, έφτασαν σε μια περιοχή που κυριαρχούσε ο ελληνικός χριστανικός πληθυσμός. Ονόμασαν την περιοχή αυτή Ρουμλούκ ή Ουρουμλούκ. Ρουμ σήμαινε ο έλληνας ρωμιός και λουκ, ο τόπος. Το Ρουμλούκι ήταν για τους τούρκους κατακτητές ο Ελληνότοπος, ή αλλιώς η Γκραικοχώρα. Συνέχεια →

Στο σημερινό μας σημείωμα θα αναφερθούμε στην γκάιντα των Πιερίων, ένα πανάρχαιο όργανο που τείνει να εκλείψει. Οι σημερινοί γκαϊντατζήδες στα Ημαθιώτικα Πιέρια μετριούνται στα δάκτυλα του ενός χεριού και είμαστε όλοι υπεύθυνοι (ιδιαίτερα οι πολιτιστικοί και πολιτικοί φορείς της Βέροιας αλλά και του δήμου Μακεδονίδος) για την επικείμενη εξαφάνιση αυτού του οργάνου. Κρούω τον κώδωνα του κινδύνου πριν είναι τελείως αργά. Συνέχεια →

Χρόνια τώρα παρατηρώ τους απλοϊκούς, αυθεντικούς και γνήσιους ηλικιωμένους (περίπου πάνω από τα 60 ετών) στα Ημαθιώτικα Πιέρια από τους οποίους παίρνω τις συνεντεύξεις για την έρευνά μου και δεν έχω παρά να εκφράσω το θαυμασμό μου για την απλότητα τους την αξιοπρέπεια, την τιμιότητα, την ειλικρίνεια, την καθαρότητα της ψυχής, τη διάθεση για προσφορά, την ντομπροσύνη, την φιλοξενία, την αλληλεγγύη και άλλες πολλές αξίες που θεωρώ πως έρχονται από τα βάθη των αιώνων και που μας παραπέμπουν στην αρχαιότητα και τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό. Συνέχεια →

Ο Λαογραφικός Σύλλογος Βλάχων Νάουσας, στην προσπάθεια του να διασώσει και να αναδείξει στοιχεία από την παράδοση και πολιτιστική κληρονομιά των Βλάχων της Νάουσας, διοργάνωσε στις 27 Φεβρουαρίου του 2013 την «Παρουσίαση της Βλάχικης φορεσιάς του Ανατολικού Βερμίου» στο ξενοδοχείο Παλαιά Πόλη. Την παρουσίαση έκανε η ιστορικός και μέλος του Συλλόγου μας κ Μαρία Τσίτση, ενώ αυθεντικά κομμάτια φορεσιών μέχρι και 300 ετών, προσέφεραν βλάχικες οικογένειες της Νάουσας και το Λαογραφικό Μουσείο του Συλλόγου μας. Έχει σημασία να αναφέρουμε, όπως τόνισε και στον χαιρετισμό της η πρόεδρος κ. Αρχοντούλα Τζιμουλίκου, ότι οι Βλάχοι εκτός από την ενασχόληση τους με την κτηνοτροφία και τα παράγωγα της, είχαν και έχουν παρουσία σε όλα τα κοινωνικά επίπεδα, πρωταγωνιστώντας μάλιστα σε αρκετές φάσεις της ιστορίας της χώρας μας. Συνέχεια →

Ο γάμος στη Νάουσα του Κώστα Σεφερτζή και της Αναστασίας Δ. Αγγελάκη το 1900
Την Κυριακή, μια βδομάδα πριν απο το γάμο, οι πιο κοντινοί συγγενείς του γαμπρού, πήγαιναν στο σπίτι του για να ορίσουν ποιοι θα είναι οι σταυροπατέρες και οι σταυρομάνες (νιόπαντρα αντρόγυνα), οι καλεστάδες και τα μπρατίμια (ανύπαντροι φίλοι του γαμπρού) που θα βοηθού­σαν σε όλες τις ετοιμασίες του γάμου. Τη Δευτέρα έρχο­νται στο σπίτι του γαμπρού οι συγγενείς και οι φίλοι με σι­τάρι και ζαχαρωτά, για τα κοσκινίδια. Συνέχεια →