Tag Archives: καραβομαραγκοί

Μια ζωντανή παραδοσιακή τέχνη, η ξυλοναυπηγική, αναπτύσσεται στη Σύρο εδώ και χιλιετίες. Στη δεύτερη φάση της Πρωτοκυκλαδικής Ιστορίας (2800-2300 π.Χ.), οι πρώτες γνωστές επιγραφές αιγαιοπελαγίτικων πλοίων εμφανίζονται στον αρχαίο οικισμό της Χαλανδριανής στο βόρειο άκρο του νησιού. Στα νεότερα χρόνια η εντυπωσιακή ανάπτυξη της ναυτιλιακής και ναυπηγικής δραστηριότητας εντοπίζεται σε μια σειρά ιστορικών γεγονότων κατά τα χρόνια της Ελληνικής Επανάστασης. Οπως αναφέρει ο Απόστολος Δελής στη λεπτομερή μελέτη του για την παραδοσιακή ναυπηγική, «Η Ερμούπολη της Σύρου, σχεδόν από την ίδρυσή της μέχρι τη δεκαετία του 1880, υπήρξε το σημαντικότερο ναυτιλιακό και ναυπηγικό κέντρο της ιστιοφόρου ναυτιλίας του Αιγαίου και πιθανότατα της Ανατολικής Μεσογείου». Κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα, η έλευση των ατμόπλοιων αποδείχθηκε μοιραία για τους ταρσανάδες της Σύρου, που συνέχισαν σε μεγάλο βαθμό να εξειδικεύονται στην κατασκευή ξύλινων ιστιοφόρων σκαφών. Ωστόσο, οι καραβομαραγκοί συνέχισαν να διαφυλάττουν τη ναυπηγική παράδοση και παρέμειναν γνωστοί για τη δεξιοτεχνία τους. Συνέχεια →

«Από την αρχή μέχρι και το τέλος που παραδίδεται, ένα καράβι θέλει πολλή προσοχή και εντατική δουλειά», αναφέρει ο κ. Γιαννάκης και υπογραμμίζει πως «πρέπει να πάμε να διαλέξουμε τα ξύλα από το βουνό, κανένα ξύλο δεν είναι ίσιο, όλα είναι στραβά… Μόνο δυο-τρία ξύλα είναι ίσια στους 25 τόνους ξύλα που θα αγοράσουμε. Πρέπει να βλέπουμε τα δέντρα, αν κάνουν για τις καμπύλες- άλλες καμπύλες έχει ένα σκάφος 15 μέτρα, άλλες καμπύλες έχει ένα 20μετρο, οπότε πρέπει να διαλέγουμε από το βουνό το ξύλο, και αυτό που επιλέγουμε συνήθως είναι το ελληνικό πεύκο, pinus halepensis ή brutia, το οποίο στην τοπική διάλεκτο το ονομάζουμε τσάμι και μαύρη πεύκη. Επίσης χρησιμοποιούμε φτελιά και ευκάλυπτο από το εξωτερικό, μαόνι,ιρόκο κ.ά.». Συνέχεια →

«Στην Ιερισσό υπάρχουν ακόμη καρνάγια και καραβομαραγκοί. Το ίδιο και στις Κυκλάδες και στην περιοχή της Χαλκιδικής. Σκεφτείτε να μπορούσαμε να δημιουργήσουμε με τα αρμόδια υπουργεία μια πρόταση στην οποία η θάλασσα θα είναι κεντρικό στοιχείο ανάπτυξης του πολιτιστικού θεματικού τουρισμού, με θαλάσσιες διαδρομές είτε προς τιμήν του Αριστοτέλη, είτε προς τιμήν των αποικιών των κλασικών χρόνων, είτε προς τιμήν των βυζαντινών μνημείων. Σκεφτείτε μια διαδρομή που θα οδηγεί τον επισκέπτη από τις Κυκλάδες, στις βόρειες Σποράδες και τη Χαλκιδική, μέχρι το Άγιον Όρος, ανοίγοντας ακόμη και τους παλιούς εμπορικούς δρόμους του Βυζαντίου».
Συνέχεια →

Από την πρώτη του επαφή με τη θάλασσα ο Έλληνας γίνεται ένα με αυτήν. Βρίσκει τρόπο να δαμάσει το υγρό στοιχείο, κατασκευάζοντας όμορφα και δυνατά για την εποχή τους σκαριά. Σκαριά γρήγορα και ανθεκτικά. Σκαριά καινοτόμα, ικανά να διασχίζουν με ασφάλεια τις θαλάσσιες οδούς, γράφοντας ιστορία.

Συνέχεια →

Ζει με τη θάλασσα και χάρης σ’ αυτήν. Παρ’ όλα αυτά τούτος ο τόπος δεν παραπέμπει μόνο σε μπάνια και καλοκαιρινές διακοπές… Είναι ένας «παντός καιρού» γνωστός τουριστικός προορισμός, εφαλτήριο για κοντινές περιηγήσεις, που διατηρεί το ενδιαφέρον των επισκεπτών αμείωτο κάθε εποχή, με την ιστορία, τη ναυτική παράδοση και την αρχιτεκτονική κληρονομιά του. Συνέχεια →

Η διάσωση των παραδοσιακών σκαφών και καρνάγιων αλλά και ο ρόλος τους στη ναυτική κληρονομιά της χώρας μας, ήταν το θέμα ημερίδας που διοργανώθηκε τη Δευτέρα το πρωί στο Ναυτικό όμιλο Ελλάδος από τον Ελληνικό Σύνδεσμο Παραδοσιακών σκαφών. Στην αίθουσα του ομίλου συγκεντρώθηκαν άνθρωποι της θάλασσας που συζήτησαν για περισσότερο από 7 ώρες σχετικά με τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι λάτρεις των παραδοσιακών σκαφών. Συνέχεια →

Έπειτα από 300 χρόνια ιστορίας, με κλείσιμο απειλούνται τα ιστορικά παραδοσιακά καρνάγια των Σπετσών, τα οποία συνέβαλαν στην οικονομική ζωή του τόπου, καθώς και στον αγώνα του έθνους κατά της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Συνέχεια →