Tag Archives: Κώστας Σημίτης

Ήδη λαμβάνουμε μία γεύση. Ο πρωθυπουργός σε όλες του τις τελευταίες παρεμβάσεις μιλάει για την «κύρια διαφορά» μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, που είναι η ΑΟΖ και οι θαλάσσιες ζώνες, υπαινισσόμενος ότι υπάρχουν κι άλλες διαφορές, δευτερεύουσες. Η Τουρκία, θεωρώντας ότι η Διακήρυξη των Αθηνών εκτός από το Αιγαίο επεκτείνεται πλέον και στη Μεσόγειο, όπου έχει νομικά νόμιμα ζωτικά συμφέροντα και άλλα ενδιαφέροντα, κινείται συστηματικά. Τόσο στη Λιβύη, όπου συνήψε συμμαχία με τη Μάλτα με το καθεστώς της Τρίπολης για εξορύξεις ενέργειας (θέτοντας σε εφαρμογή το τουρκολιβυκό μνημόνιο, το οποίο η Αθήνα έπαψε να αμφισβητεί δημοσίως), όσο και στην Κύπρο, όπου με παρέμβαση των Αθηνών απομακρύνθηκε ο υπουργός Άμυνας Μιχάλης Γιωργάλλας, που προωθούσε την ιδέα του ενιαίου αμυντικού χώρου, και βεβαίως της κοινής ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδος και Κύπρου.
Συνέχεια →

Υπενθυμίζω όλα αυτά τα «οικεία κακά» καθώς, όπως έχει καταδείξει η τελευταία μελανή πεντηκονταετής οικονομική και πολιτική ιστορία, και με τέτοιες «σοσιαλμανιακές» μεγάλες «μεταρρυθμίσεις» και μεγάλες «επενδύσεις», όχι μόνο δεν γίναμε Ευρώπη, αλλά γίναμε χλεύη της Ευρώπης. Συνέχεια →

Ο κ.Τσίπρας εξακολουθεί να αντιμετωπίζει αυτά τα ζητήματα με μία φοβικότητα και δίνει την εντύπωση ότι σε κάποια ζητήματα ταυτίζεται με τον κ.Μητσοτάκη. Θα περίμενε κάποιος από την αξιωματική αντιπολίτευση κάθετη διαφοροποίηση σε τακτικές και δράσεις της κυβέρνησης στο θέμα των ελληνοτουρκικών και πρόταση τελείως διαφορετικής πολιτικής. Μια και ο κ.Τσίπρας επικαλείται τον Ανδρέα Παπανδρέου ας μελετήσει καλύτερα πως χειρίστηκε σοβαρές κρίσεις στα ελληνοτουρκικά…
Συνέχεια →

Συναφώς, ως επιτυχία της Άγκυρας καταγράφεται και η κατίσχυση της εντύπωσης ότι μεταξύ των δύο χωρών υφίστανται διαφορές προς επίλυση κι όχι τουρκικός επεκτατισμός, δηλαδή μονομερείς αξιώσεις, επί των οποίων καλείται η Αθήνα να συμφωνήσει πως αποτελούν αντικείμενο διαπραγμάτευσης. Παρά την περί του αντιθέτου παγιωμένη εντύπωση, όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις, από το 1974 κι έκτοτε, δοκίμασαν την διαδικασία του διαλόγου και της διαπραγμάτευσης με την Τουρκία, την οποία η τελευταία αντιλαμβάνεται ως μέθοδο επιβολής της ατζέντας της, όπως απέδειξε η ζωή και η πραγματικότητα των διμερών σχέσεων.
Συνέχεια →

Καθότι η παρακμή μας δεν αρκεί να υπάρχει, πρέπει και να φαίνεται. Και πρόκειται για παρακμή ιστορικών διαστάσεων. Πρόκειται για ένα Ματζικέρτ στη Λήμνο, τη Σάμο,τη Χίο και όλο το Αιγαίο, πρόκειται για μία δημογραφική θνησιμότητα που επιπλέον επικουρείται από τη μετανάστευση των νεαρών Ελλήνων στην Εσπερία, πρόκειται για την καθήλωση της εργασίας και της παραγωγικότητας στις μνημονιακές νόρμες και προδιαγραφές. Συνέχεια →

Είναι αληθές ότι η ισορροπία δυνάμεων είχε αρχίσει να ανατρέπεται εδώ και χρόνια. Η οικονομική κρίση στην Ελλάδα και ο υπερεξοπλισμός της Τουρκίας τα τελευταία χρόνια έχουν επιδεινώσει την κατάσταση. Παρόλα αυτά, οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις διατηρούν ακόμα μία αποτρεπτική ικανότητα, με την έννοια ότι ένας πόλεμος θα είναι καταστροφικός και για τις δύο χώρες, ανεξαρτήτως εάν η Τουρκία κερδίσει τελικώς στα σημεία.

Συνέχεια →