Tag Archives: λαϊκή τέχνη

Όλα τα παράλληλα ζεύγη του στημονιού περνούσαν μέσα από δύο χτένια που βρίσκονταν το ένα εμπρός από το άλλο και πιο συγκεκριμένα, οι μισές περνούσαν μέσα από το ένα και οι άλλες μισές μέσα από το άλλο. Έτσι πατώντας ένα μοχλό, τα χτένια μετακινούνταν το ένα προς τα πάνω και το άλλο προς τα κάτω δίνοντας τη δυνατότητα ανάμεσα από τις κλωστές (στημόνι) να περάσουν τις μάλλινες χοντρές, κλωστές που θα γίνονταν κουβέρτες ή στρωσίδια. Συνέχεια →

Σύμφωνα την ίδια ανακοίνωση, το ηλικίας 130 ετών κτήριο, το οποίο ήταν ενεργό έως τα τέλη της δεκαετίας του ’90, είναι συνδεδεμένο με την τέχνη του σταμπωτού υφάσματος. Το 1995 κηρύχθηκε μνημείο από το ΥΠΠΟΑ, όπως και το σύνολο του εξοπλισμού του, συμπεριλαμβανομένων και κινητών αντικειμένων που αποτελούσαν μέρος της βιοτεχνικής παραγωγής. Το 1999 παραχωρήθηκε από την Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου στο Υπουργείο Πολιτισμού, ενώ το 2003, το ΥΠΠΟΑ προχώρησε στην εξαγορά του μηχανολογικού και κινητού εξοπλισμού του εργαστηρίου και ακολούθησε η καταγραφή και φύλαξη του υλικού. Το ακίνητο με εμβαδόν οικοπέδου 827 τ.μ. αποτελεί σήμερα συγκρότημα κτηρίων, που οικοδομήθηκαν σε διαφορετικές φάσεις στη διάρκεια του 20ού αι., για την εξυπηρέτηση των αναγκών της βιοτεχνικής παραγωγής και τη βαθμιαία ενσωμάτωση των νέων τεχνολογικών μέσων.
Συνέχεια →

Στα περισσότερα από αυτά η ημερομηνία κατασκευής τους, όπως και τα αρχικά της υφάντρας που τα έφτιαξε, σώζονται υφασμένα σε κάποια άκρη. Τα θέματά τους προέρχονται από σχέδια μετρητών κεντημάτων σταυροβελονιάς, επηρεάζονται από το νεοκλασικισμό και απεικονίζουν π.χ. «το άρμα της Ηούς», «το χορό των μουσών», αλλά και ιστορικά θέματα από τη νεότερη Ελλάδα όπως «ο χορός του Ζαλόγγου» και από την καθημερινή ζωή όπως «η βοσκοπούλα». Συνέχεια →

Στις αίθουσες του Μουσείου εκτίθενται συλλογές αντικειμένων λαϊκής τέχνης με έργα ξυλογλυπτικής, μεταλλοτεχνίας, αγγειοπλαστικής, παραδοσιακές φορεσιές, κεντήματα και χαλιά φτιαγμένα σε αργαλειούς. Ορισμένα εξ αυτών ανήκουν στην Ελληνική Λαογραφική Εταιρεία, ενώ άλλα προέρχονται από δωρεές ιδιωτών. Ωστόσο στο χώρο βρίσκονται έπιπλα, βιβλία, επιστολές και προσωπικά αντικείμενα της Αγγελικής Χατζημιχάλη, προσφέροντας στον επισκέπτη τη δυνατότητα προσέγγισης της πορείας και του έργου της στην κοινωνική και πνευματική ζωή της Ελλάδας. Συνέχεια →

Κι έτσι οι Έλληνες άρχισαν να διαγωνίζονται για το ποιος θα φτιάξει τον καλύτερο. Τον μεγαλύτερο, τον πιο όμορφο και πλουμιστό. Με ανάγλυφα μοτίβα και σκαλισμένη την πέτρα. Ώσπου διαμόρφωσαν μια πρωτόγνωρη λαϊκή τέχνη στο Αιγαίο, μοναδική στο είδος της. Συνέχεια →

Το 2009, η κ. Ασημακοπούλου άδραξε την ευκαιρία και έδωσε «σάρκα και οστά» στην αγάπη της για την τοπική λαϊκή τέχνη της κεντητικής. Συνέλαβε την ιδέα να λειτουργήσει ένα παραδοσιακό εργαστήριστον ήδη σχεδόν οργανωμένο χώρο, όπου ασχολείτο έτσι κι αλλιώς πολλές ώρες καθημερινά και προχώρησε στη δημιουργία του σημερινού παραδοσιακού εργαστηρίου στη Φανερωμένη Τρικάλων. Πρόκειται για ένα εργαστήριο πλήρως εξοπλισμένο, σ’ έναν άνετο χώρο, μέσα σε φυσικό περιβάλλον, που τηρεί όλες τις προδιαγραφές του είδους. Συνέχεια →

Τη μνήμη της μεγάλης λαογράφου και συγγραφέως, Αγγελικής Χατζημιχάλη, τιμά το Ίδρυμα της Βουλής των Ελλήνων για τον Κοινοβουλευτισμό και τη Δημοκρατία, στο πλαίσιο του κύκλου εκδηλώσεων Πρόσωπα Άξια Τιμής.
Συνέχεια →

Ένας μικρός πολιτιστικός θησαυρός βρίσκεται στεγασμένος στο ιστορικό αρχοντικό των Φαλταγηδών της Σκύρου. Συνέχεια →